Gutun administratiboa:
Elkar argitaletxea
Antonio Ramon Jauna
Portuetxe 88 bis
20018 Donostia
Donostian, 2010. 2 .25
Elkar argitaletxeko zuzendari agurgarri hori:
Orain ez asko,nire klaseko ikasle guztiok ,elkar argitaletxeak eskaintzen zigun eskaintzaz liluraturik ,elkar argitaletxeari erosi genizkion euskera liburu sorta bat.Gutun honen bitartez adierazi nahi dizuegu erositako liburu sorta honek inprimatze errore batzuk dituela 230 orrialdetik aurrera eta hortaz klaseak ematean oso astuna egiten zaigu liburu hauek irakurtzea zeren eta ezin ditzakegu orrialde hauek irakurri.Hortaz gutun hau medio , gustatuko litzaiguke ondo inprimatuta dauden liburu batzuengatik aldatzea errorea duten luburu hauek.Esan beharra dut zuen argitaletxea Donostin dagoenez eta guk Urritxeko ikasleak gure ikastetxea hemen Zornotzan dugunez eskertzekoa izango litzateke liburu berri hauek zornotzatik hurbil dagoen liburu denda batera bidaltzea.
Hortaz gehiegi luzatu gabe eta nire gutunari jaramon egingo diozuelakoan agurtzen naiz.
miércoles, 11 de mayo de 2011
Mendian galdurik
Euskal Herria , esagutzen ditudan lekuetatik agian politena da nire jaoitoerria .Ni Aitor izeneko mutil gazte bat nauzue zuek bezala egunero aritzen naiz etxeko lanak egiten eta baita gure maisuek jartzen dizkiguten aterketa petralak ikasten,ortaz esan dezaket, ez naizela zuek baino askoz arraroagoa, baina uste duet niri gertatu zitzaidan anekdota hau ez zaizuela inoz gertatu.
Maitzaren 23 an aurkitzen nintzen eta kuadrilarekin batera , hemetik ez oso hurrun dagoen urkiola mendia igotzeko planak eginak nituen.Kuadrilla osoa goixeko amabietan geratu ginen durangora joateko autobusean, eta esan eta egin, hamabietan puntu puntuan bertan aurkitzen ginen guztiok urkiola mendian akanpada egin nahian.
Hiru ordu baino gehiago eman genituen mendira igo nahian ,Durangotik abiatuta bidea luzea bai da, baina sufrimendu guzti honek bere saria izan zuen mendi puntara eldu ginean.Bertako paisaia guztiz ederra zen hitzekin deskribaezina,begiratzen zenuen lekura tonu verde eta urdinak ageri ziren.Guzti horrek liluratuta utzi gintuen kuadrila osoa eta hórrela iraun genuen , liluraturik, gure lagun Asierrek jateko garaia zela esan zuen harte.Egia esan hori izango zen nire janaria prestatzen nuen lehen aldia eta horretarako egur bila Joan behar izan genuen eta baita suterik ez gertatzeko neurriak hartu, baina azkenian sua pistu eta jateko aukera izan genuen.Ez zen jan nuen janaririk onena baina ala ere esan behar dut janaria askoz gozoago dagoela zu zeuk prestatu izan baduzu.
Arratzalde guztia eman genuen barre algaraka eta egia esan, nahiz eta play stationik ez izan gurekin ederki pasatu genuen egun guztia aurrera eta atzera futbolean jolasten bazirudien naturarekin bat egin genuela, nahiz eta askotan guk natura behar bezala ez zaindu berak irribar batekin artzen gintuen bere baitan.
Jada gaua zen eta nahiz eta egun osoan euria egingo zuela pentzatu ,ez zuen tanta bat bera ere bota eta horren ondorioz kanpin denden eskumako aldean , bertan zuhaitz bat zegoela ikusita su bat piztu genuen.Bertan igaro genituen lo aurretiko 2 orduak.Joseba patxaran pitin bat ekarri zuen bere motzilan eta guztora edan genuen guztiok elkar, ez baigenituen edatearen ondorioak esagutzen oraindik.Gazteak gineez eta ezer gutxi jan genuenez kriston mozkorra hartu genuen eta ohera abiatu ginen guztiok hurrengo egunean buruko minik ez izateko esperantzarekin.
Goizeko 4 ziren eta mozkorrak jota, txis egiteko gogo izugarriak etorri zitzaizkidan bat batean , hortaz bitan pentzatu gabe linterna hartu eta basoan barrena murdildu nintzen leku apropos baten bila.Ez nekien alkolaren ondorioz ote zen baina egun hartan inoiz baino ausartago nengoen, eta nahiz eta mendia oso ilun egon ez zidan beldurrik ematen, zeren ez dut aurretik aipatu baina neuri pisti txikienak kristolako beldurra pasarazten dit.Azkenean leku eroso bat aurkitu nuen txis egiteko eta pitila astindu bezain pronto konturatu nintzen ez nekiela nondik itzuli beraz ondorioetan pentsatu gabe eta neurri batean alkoholak lagunduta bertan lo egitea erabaki nuen.Inongo babes gabe eta basapiztien eskuetan eman nuen gau osoa, askotan itzartu nintzen zarata ezezagunak zirela eta edota ametsgaistoen erruz .
Hurrengo goiza eldu zen eta ez ninten ezertaz gogoratzen , nekien gauza bakarra zen bertan nengoela, leku ezezagun baten erdian zer egin ez nekiela.Holako egoerak askotan ikusiak nituen pelikuletan edota azken biziduna izeneko telesail famatuetan , ala ere ez nuen inoiz pentzatu nik hórrela egoera batean aurkituko nintzela eta horren ondorioz ez nion inolako jaramonik egin telesail horrek ematen zituen aholkuetara.Nekien gauza bakarra zen, ni bezalako mutil batek egunak zenbatuak dituela horrelako leku batean.
Lehenik eta behin leku altu bat bilatu nuen bertatik erreka bat ikuskatzeko zeren eta denok dakigu errekak itsadarraetara doazela eta bertan jendea dagoela,hortaz zuhaitz batera igo nintzen bertatekin muino edo mendi altu bat bilatu nahian , baina ezdakizue zeinen zaiala de zuhaitz bat igotzea krsiton mozkorrak eragindako buruko minarekin,
Hala ere lortu egin nuen eta bertatik ez oso urrun erreka bat zegoela ikusi nuen,ala ere bertara irizteko nahiko zuhaitz eta landaretza ugari zegoen, eta nik landaretza mozteko nuen gauza bakarra lavan petral bat zen.
Errekara nindoala eta gauzak alde positiboarekin ikusi nahian pasaias gozatzea erabaki nuen eta konturatu gabe…..tranpa batean erori nintzen. Orduak eman nituen tranpa mozten zeren eta basurdeak ehizatze ko erabiltzen den sarea nahiko lodia da.Azkenean saretik atera nintzen eta azken hau gorde egin nuen agian erabilgarria egingo ahal litzaidakeelako .Guzti honen ondorioz errekarako bidea egitean arreta gehiago jarri nion xehetasunei zeren, hau da bizitzaren eta eriotzaren arteko ezberdintasun bakarra.
Azkenean eldu egin nintzen errakara baina jada guztiz ilun zegoen eta ilargia ageri zen zuhaitz artetik beraz lo egitea erabaki nuen , lokaldi txikia izan beharko lukeen baina gau osoa eman nuen lotan zeren eta nahiko nekagarria da basoetatik erreka bila ibiltzea eta jan gabe gainera.
Hurrengo goiza ez zen beste goiza baino ezberdinagoa,eguzki verbera, leku berbera… baina goiz artan nire etxetik askoz hurbilago nengoen.Egia esateko arrigarria zen inor ez ageri izana oraindik nire bila eta pentzatzen aritu nintzen, ea lagunak nire desagerpenaz informatu ote zuten poliziari, edo familiari… etb.Baina ura ez zen negatibo jartzeko momentu egokia eta bideari ekin nion errakaren albotik zibilizazioa bilatu nahian.
Orduak eta orduak eman nituen errakaren albotik ibiltzen baina ez nuen ezer ikusten, zibilizazioaren arrastorik ere ez eta honek atzekabetu egin ninduen.Ez nekien ezer egin ez noa Joan, arragiarria da pentza detzakegun gauzak bakardadean egonda.Kilometro batzuk ibili ondoren eta atzekabaturik eta indarrik gabe arrain batzuk arrantzatzea erabaki nuen,beraz uraren maiala txikia zen leku batera Joan nintzen palu batekin arrainak jo nahian , baina ordu batean bi arrain sistrin baino ez nituen lortu.Gutxienez ze o zer zen eta lehen lortutako sarea erabili nuen sua pizteko, egia esan nahiko erraza egin zitzaidan paluen bidez sua egitea, ni uste baino errazago.Hala ere arrainak prestatzen nengoela ez nuen pentzatu gertatuko ahal zitzaidakeena….
Bat batean landareei begiratu eta ara non mugitzen hasi ziren. Zer ote zen? Zer agertu ahal zitzaidakeen andik? Behin telebistan ikusi nuen kasu horretan hoberena geldi egotea zela, baina oso zaila egiten zitzaidan!Momentu hartan bertan soinu beldurgarri bat entzun eta hartz ikaragarri bat agertu zen nien begien artean zutik. Nik beldurturik lurrera erori eta besoa biurritu nuen , baina ez nion minari erreparatu nire bizitzaren amaieran egon nintekellako.Hura ote zen nire azkena?Zer egin nezakeen?
Ez nuen lehen aipatutako gomendioei kasu egin eta korrika aritu nintzen ibiaren parean.Oso arin korrika egin nuen baina hartza askoz azkarragoazen, geroz eta hurbilago zegoen , hurbilago hurbilago… eta bat batean….PUM!!Tiro hotz bat entzun zen, eta hartza lurrera erori zen hilik.
Polizia zen eta nire bila zetozten!Egunak zeramatzaten nire bila baina ez zekiten non nengoen sua piztu nuen harte.Etxera eraman ninduten eta familia osoak bezarkada batekin hartu niduten eta bi musu eman ondoren sin eginarazi ninduten ez nuela inoiz gehiago edango mendian nengoela.Nik buruarekin baietz esan nuen zeren eta ez nuen nahi bizi nuela berriro bizi.Etxera eraman ninduten bai,bain hospitaletik pasatu ondoren zeren eta biurritutako besoak ez zuen horrela iraungo denbora luzez , baina bueno. Gutxienez bizirik nengoen….
Maitzaren 23 an aurkitzen nintzen eta kuadrilarekin batera , hemetik ez oso hurrun dagoen urkiola mendia igotzeko planak eginak nituen.Kuadrilla osoa goixeko amabietan geratu ginen durangora joateko autobusean, eta esan eta egin, hamabietan puntu puntuan bertan aurkitzen ginen guztiok urkiola mendian akanpada egin nahian.
Hiru ordu baino gehiago eman genituen mendira igo nahian ,Durangotik abiatuta bidea luzea bai da, baina sufrimendu guzti honek bere saria izan zuen mendi puntara eldu ginean.Bertako paisaia guztiz ederra zen hitzekin deskribaezina,begiratzen zenuen lekura tonu verde eta urdinak ageri ziren.Guzti horrek liluratuta utzi gintuen kuadrila osoa eta hórrela iraun genuen , liluraturik, gure lagun Asierrek jateko garaia zela esan zuen harte.Egia esan hori izango zen nire janaria prestatzen nuen lehen aldia eta horretarako egur bila Joan behar izan genuen eta baita suterik ez gertatzeko neurriak hartu, baina azkenian sua pistu eta jateko aukera izan genuen.Ez zen jan nuen janaririk onena baina ala ere esan behar dut janaria askoz gozoago dagoela zu zeuk prestatu izan baduzu.
Arratzalde guztia eman genuen barre algaraka eta egia esan, nahiz eta play stationik ez izan gurekin ederki pasatu genuen egun guztia aurrera eta atzera futbolean jolasten bazirudien naturarekin bat egin genuela, nahiz eta askotan guk natura behar bezala ez zaindu berak irribar batekin artzen gintuen bere baitan.
Jada gaua zen eta nahiz eta egun osoan euria egingo zuela pentzatu ,ez zuen tanta bat bera ere bota eta horren ondorioz kanpin denden eskumako aldean , bertan zuhaitz bat zegoela ikusita su bat piztu genuen.Bertan igaro genituen lo aurretiko 2 orduak.Joseba patxaran pitin bat ekarri zuen bere motzilan eta guztora edan genuen guztiok elkar, ez baigenituen edatearen ondorioak esagutzen oraindik.Gazteak gineez eta ezer gutxi jan genuenez kriston mozkorra hartu genuen eta ohera abiatu ginen guztiok hurrengo egunean buruko minik ez izateko esperantzarekin.
Goizeko 4 ziren eta mozkorrak jota, txis egiteko gogo izugarriak etorri zitzaizkidan bat batean , hortaz bitan pentzatu gabe linterna hartu eta basoan barrena murdildu nintzen leku apropos baten bila.Ez nekien alkolaren ondorioz ote zen baina egun hartan inoiz baino ausartago nengoen, eta nahiz eta mendia oso ilun egon ez zidan beldurrik ematen, zeren ez dut aurretik aipatu baina neuri pisti txikienak kristolako beldurra pasarazten dit.Azkenean leku eroso bat aurkitu nuen txis egiteko eta pitila astindu bezain pronto konturatu nintzen ez nekiela nondik itzuli beraz ondorioetan pentsatu gabe eta neurri batean alkoholak lagunduta bertan lo egitea erabaki nuen.Inongo babes gabe eta basapiztien eskuetan eman nuen gau osoa, askotan itzartu nintzen zarata ezezagunak zirela eta edota ametsgaistoen erruz .
Hurrengo goiza eldu zen eta ez ninten ezertaz gogoratzen , nekien gauza bakarra zen bertan nengoela, leku ezezagun baten erdian zer egin ez nekiela.Holako egoerak askotan ikusiak nituen pelikuletan edota azken biziduna izeneko telesail famatuetan , ala ere ez nuen inoiz pentzatu nik hórrela egoera batean aurkituko nintzela eta horren ondorioz ez nion inolako jaramonik egin telesail horrek ematen zituen aholkuetara.Nekien gauza bakarra zen, ni bezalako mutil batek egunak zenbatuak dituela horrelako leku batean.
Lehenik eta behin leku altu bat bilatu nuen bertatik erreka bat ikuskatzeko zeren eta denok dakigu errekak itsadarraetara doazela eta bertan jendea dagoela,hortaz zuhaitz batera igo nintzen bertatekin muino edo mendi altu bat bilatu nahian , baina ezdakizue zeinen zaiala de zuhaitz bat igotzea krsiton mozkorrak eragindako buruko minarekin,
Hala ere lortu egin nuen eta bertatik ez oso urrun erreka bat zegoela ikusi nuen,ala ere bertara irizteko nahiko zuhaitz eta landaretza ugari zegoen, eta nik landaretza mozteko nuen gauza bakarra lavan petral bat zen.
Errekara nindoala eta gauzak alde positiboarekin ikusi nahian pasaias gozatzea erabaki nuen eta konturatu gabe…..tranpa batean erori nintzen. Orduak eman nituen tranpa mozten zeren eta basurdeak ehizatze ko erabiltzen den sarea nahiko lodia da.Azkenean saretik atera nintzen eta azken hau gorde egin nuen agian erabilgarria egingo ahal litzaidakeelako .Guzti honen ondorioz errekarako bidea egitean arreta gehiago jarri nion xehetasunei zeren, hau da bizitzaren eta eriotzaren arteko ezberdintasun bakarra.
Azkenean eldu egin nintzen errakara baina jada guztiz ilun zegoen eta ilargia ageri zen zuhaitz artetik beraz lo egitea erabaki nuen , lokaldi txikia izan beharko lukeen baina gau osoa eman nuen lotan zeren eta nahiko nekagarria da basoetatik erreka bila ibiltzea eta jan gabe gainera.
Hurrengo goiza ez zen beste goiza baino ezberdinagoa,eguzki verbera, leku berbera… baina goiz artan nire etxetik askoz hurbilago nengoen.Egia esateko arrigarria zen inor ez ageri izana oraindik nire bila eta pentzatzen aritu nintzen, ea lagunak nire desagerpenaz informatu ote zuten poliziari, edo familiari… etb.Baina ura ez zen negatibo jartzeko momentu egokia eta bideari ekin nion errakaren albotik zibilizazioa bilatu nahian.
Orduak eta orduak eman nituen errakaren albotik ibiltzen baina ez nuen ezer ikusten, zibilizazioaren arrastorik ere ez eta honek atzekabetu egin ninduen.Ez nekien ezer egin ez noa Joan, arragiarria da pentza detzakegun gauzak bakardadean egonda.Kilometro batzuk ibili ondoren eta atzekabaturik eta indarrik gabe arrain batzuk arrantzatzea erabaki nuen,beraz uraren maiala txikia zen leku batera Joan nintzen palu batekin arrainak jo nahian , baina ordu batean bi arrain sistrin baino ez nituen lortu.Gutxienez ze o zer zen eta lehen lortutako sarea erabili nuen sua pizteko, egia esan nahiko erraza egin zitzaidan paluen bidez sua egitea, ni uste baino errazago.Hala ere arrainak prestatzen nengoela ez nuen pentzatu gertatuko ahal zitzaidakeena….
Bat batean landareei begiratu eta ara non mugitzen hasi ziren. Zer ote zen? Zer agertu ahal zitzaidakeen andik? Behin telebistan ikusi nuen kasu horretan hoberena geldi egotea zela, baina oso zaila egiten zitzaidan!Momentu hartan bertan soinu beldurgarri bat entzun eta hartz ikaragarri bat agertu zen nien begien artean zutik. Nik beldurturik lurrera erori eta besoa biurritu nuen , baina ez nion minari erreparatu nire bizitzaren amaieran egon nintekellako.Hura ote zen nire azkena?Zer egin nezakeen?
Ez nuen lehen aipatutako gomendioei kasu egin eta korrika aritu nintzen ibiaren parean.Oso arin korrika egin nuen baina hartza askoz azkarragoazen, geroz eta hurbilago zegoen , hurbilago hurbilago… eta bat batean….PUM!!Tiro hotz bat entzun zen, eta hartza lurrera erori zen hilik.
Polizia zen eta nire bila zetozten!Egunak zeramatzaten nire bila baina ez zekiten non nengoen sua piztu nuen harte.Etxera eraman ninduten eta familia osoak bezarkada batekin hartu niduten eta bi musu eman ondoren sin eginarazi ninduten ez nuela inoiz gehiago edango mendian nengoela.Nik buruarekin baietz esan nuen zeren eta ez nuen nahi bizi nuela berriro bizi.Etxera eraman ninduten bai,bain hospitaletik pasatu ondoren zeren eta biurritutako besoak ez zuen horrela iraungo denbora luzez , baina bueno. Gutxienez bizirik nengoen….
DURANGO
“Neskatoak barre algara egin zuen. Mutikoa bitartean begira-begira zegoen……….”Liburua ez zait oso interesgarria iruditu ala ere lagunarena denez erosi egin dut……
Eta bat batean ara non aurkitu nuen , 30 urteko gizon altu eta nahiko sendoaren hildako gorputza,bertan ..lurrean…. Odolez beteta trapu ziztrin bat bailitzan .Argi zegoen ez zutela eskuz hil, baizik eta arma baten bidez.
Barkatu , hau axolagabekeria, ni Aitor nauzue 20 urteko ertzaintzako inbestigatzaile gaztea, badakit askok esango duzuela ez dudala inolako esperientziarik ala ere CSI ko kasu ugari ikusi ditut eta gogo handiak ditut kasu honetan.Duela urte bat kasu batetik bota ninduten baita mindu ere esanez ez nintzela behar bezain ona lan hori burutzeko, hura bai alua hura!!Hortaz berriz ere nator ikerketa mundu honetara kasu berri honekiN.
Abenduaren 3a da , eta egun eguzkitsua dugu, eta milaka ideia darabilzkit buruan .Gatibuk atera duen disko berriaren bila noa eta ez daukat galtzeko denborarik.Gaur jai eguna eman digute komisarian disko azoka dela eta hortaz korrika batean Joan nintzen azokara.Nahiz eta korrika Joan atean sartzerakoan emakume lirain batek kristolako golpea eman dit ,ez dut ezertaz ezagutzen ala ere aurpegia ezagugarria egiten zait, agian parrandan ibilitako gau bate edo….bat batean bere kotxe beltzean igotzen da, hori bai kotxea bai alajaina!!Inoz ikusitako kotxerik politena pelikuletan ateratzen den tuning horietakoa!”Dirua izan beharko du emakume horrek “ pentsatu dut, baina pentsatu bezain pronto kotxea ziztu bizian Joan zen bilborako bidean, languna balitz izgarrizko isuna jarriko nioke ala ere gaur jai eguna dut eta ez dut honelako memelokerietan entrenituko.
Alajaina!! Bost minutu galdu ditut tontakeria honetan , azokara sartuko naiz!Sartzean izugarrizko jendetza dago hori bai anbientea!Denak korrika daude leku batetik bestera baina….. arinegi doaz… zer dela eta presa hau?zer dela eta azokatik ateratzeko premia hau ni etorri berria banaiz?
Liburuak irakurtzen hasi naiz lehengo postua, 3000 hiztegiz Beteta dago , baten premia dut baina ala ere ez dut denbora galdu behar , jada gatiburen disko gutxi geratuko baitira!!ala ere nire lagun baten postu bat ikusi dut , bera ere Fernando Morillo eta beste asko bezala idazlea dut eta bere liburu berria irakurtzeko eskatu dit.Nik pozik baietz esan diot nahiz eta arin aritu nintzen irakurtzen,Gatibuaren diska dela eta liburuak honela dio:
“Neskatoak barre algara egin zuen. Mutikoa bitartean begira-begira zegoen……….”Liburua ez zait oso interesgarria iruditu ala ere lagunarena denez erosi egin dut……
Eta bat batean ara non aurkitu nuen , 30 urteko gizon lirain eta nahiko sendoaren hildako gorputza, bertan lurrean…. Odolez Beteta trapu ziztrin bat bailitzan .Argi dago ez dutela eskuz hil, baizik eta arma baten bidez.Hau izan da jende guztia korrika ateratzearen arrazoia.Ala ere zenbait kuxkuxero oraindik bertatik dabiltza, nik jainko bat banintz bezala plaka atera eta jende guztiari atzera botatzeko agindua eman diet.Denek beldurrez atzera bota dira ,niri lana egiten utziz.
Agian hilketa hau argitzen badut ez naute berriz txantxetan hartuko! Agian berriro nire ohorea berrezkuratuko dut! Idea guzti hauek ez didate argi pentzatzen usten… ala ere badakit lehenik komisariara deitu behar dudala, eta hori egin dut , sakeleko telefonoa hartu eta komisariako teléfono zenbakia teklatu egin dut.Arin heldu dira hona pare bat minututan hemen zeuden , zeren ez nintzen lehena izan hilketaren berri emanez.Ala ere nik banekien kasua ez zidatela niri emango hortaz lana nire kontura jarraitzeko gizonari nortasun agiria kendu nion.Jada nire lana egina dago hor.
Abenduak 4,Komisariara Joan naiz goiz ordu estrak sartu naian eta inbestigazioa aurreratzeko , ala ere ez dut askorik lortu eta ondorioz etxera Joan behar izan naiz lan jardunaldi gogor baten ondoren, beno… ezer… egia esanda erregistro orden bat lortu dut Durangoko azokako bideo kamera guztiak ikusteko, banekienez nire nagusiak ez zidala emango bere firma faltsifikatu nuen .Egia ezaten ez dut erruduntzat artzen zeren eta daramatzadan 2 urtetan ez dut kasurik arigutu…
Luzatu gabe pizza bat afaldu dut arrapaladan azken aldi honetan presaka baitnabil eta hau da denbora ez galtzeko dudan aukerarik onena. Bideo kameraren gelara Joan naiz jada gaueko 12 ak dira eta ezin dut nire arimarekin, ala ere han nago kasua argitu nahian nire ohorea berrezkuratzeko.
Bi ordu eman ditut han eta azkenik hilketaren momentuarekin eman dut.Eta hura bai kointzidentzia! Azoka jo zidan emakumea dago nire begien aurrean hilketa burutzen?
Patua? sortea ote? Dakidan gauza bakarra da emakume hori zela hiltzailea, eta nolabait ezagun egiten zaidala….Egunak eman nituen kotxe tunning hori bilatu naian eta ez dudanez askorik aurreratzen lan guztia etxera eramatea erabaki du, baia bideo kamarako bideo, agian arazoetan sartu naiteke frogak etxera eramaten baititut, baina kasua argitzeko edozer egiteko prest nago!
Bideo ikusten eman ditut ordu hauek eta ara non nire ama sartzen da gelara bokata ekarriz, badakit denek pentsatuko duzuela independizatzeko garaia dela eta gauza horiek guztiak baina , gaur egun dagoen egoerarekin eta dudan diruarekin ezin dut.Amak bokata aurrean utzi dit hau ezenez:
-Aitor jan ezazu osoa, eta deskantzazatu pixka bat.
-Bai ama…lasai … beti berdin zabiltza!
-Baita zu ere kasu gogaikarri hori argitu naian! Ara!
-Zer gertatzen da ama?
-Begiratu izeko Felisa argazkian!Egia azokara etortzekoak izan dira eta!!
-Ze izeko?
-Zuk ez duzu ezagutzen oso txikia zinen berarekin oporretan Joan ginenean! Oso ondo konpotzne zineten biak osabaren aurka! HAU BAI KASUALIDADEA!! Osaba ere bideoan baitago!!
Ezin nuen sinetsi hildakoa nire osaba zen? Eta hiltzailea nire izeko? Hau ezin zait nire gertatzen ari! Amari helbidea eskatu diot eta korrika batean atera naiz etxetik .Amak ez du ezer ulertze baina heltzean esplikatuko niola zin egin diot,ateratzean bideoa piztuta zegoelaz ohartaratu naiz baina vuelta ematerakoan ama negarrez entzun dut… seguruenik bideo ikusi du.. atzera begiratuz malko bat erori zait… baina ala ere aurrera jarraitu dut.
Izekoren etxea oso urrun dagoelaz konturatu naiz eta jada egunak daramatzat lorik egin gabe, baina amaierararte helduko naizela zin egin diot nire buruari hortaz kotxea hartu eta bideari ekin diot.Heltzean ara non aurkitu dudan kotxe tuning baina sartzerakoan berandu zelaz oartaratu naiz… Bertan izeko lurrean aurkitu dut pastilla botila bat zuelarik eskuan.Pultzua hartu diot presaka eta nire susmoak argitu dizkit , bere buruaz beste egin du.Ala ere nota bat zuen alboan:
“Hau irakurtzen bazaudete jada hilda egongo naiz, nota labur honen bitartez hilketaren arrazoia aditzera eman nahi dut , baita nire errua baretu neurri batean.Duela 2 hilabete nire senarrak beste familia bat zuela kontatu zidaten hau da ni eta beste emakume bat.Ezin nuen sinetsi, ala ere egia zen….Hortaz ezin nuen horrekin bizi eta ez nuen bera bizitzerik nahi ezta. Nahi dudan gauza bakarra da beste familiari kontatzea ere…
Eskerrik asko…”
Azkenengo letrak txarrago eginda daude agian hiltzen ari zelako edo ala ere bat batean ez dut ospea ohorea eta horrelako txorakeriarik nahi , bizitzak duen hauskortasunaz konturatu bainaiz… neurri handi batean ere hobeago zen familien gauzak familien artean uztea…. Zer egin orain? Horrela utzi?Orduan notak zioenaz gogoratu naiz,” beste familiari aditzera eman” eta hori egin dut.
Kotxea hartu eta familiaren bila hazi nintzen… Irrati gaztea jarri eta erosi ez nuen gatiburen diska berriaren síngela zegoen jotzen…. Jada ez dit axola… orain nahi dudan gauza bakarra bizitza disfrutatzea da eta baita siesta bat botatzea, zren bizitza edozein momentutan amaitu daiteke abisatu gabe….Azkenean han noa ni … Aitor 20 urteko gazte bat familia bati berri latz bate ematera, ipuninaren hasierako aitor ez bezala hau askoz helduagoa bihurtuta….
Irratian jotzen :
“….Ta begixek itxitte
sentitzen dot barruen
itxaso bat kolpeka, bai
zelan dekoten
askatasun beharra
bizitzeko gogoa…..”
Eta bat batean ara non aurkitu nuen , 30 urteko gizon altu eta nahiko sendoaren hildako gorputza,bertan ..lurrean…. Odolez beteta trapu ziztrin bat bailitzan .Argi zegoen ez zutela eskuz hil, baizik eta arma baten bidez.
Barkatu , hau axolagabekeria, ni Aitor nauzue 20 urteko ertzaintzako inbestigatzaile gaztea, badakit askok esango duzuela ez dudala inolako esperientziarik ala ere CSI ko kasu ugari ikusi ditut eta gogo handiak ditut kasu honetan.Duela urte bat kasu batetik bota ninduten baita mindu ere esanez ez nintzela behar bezain ona lan hori burutzeko, hura bai alua hura!!Hortaz berriz ere nator ikerketa mundu honetara kasu berri honekiN.
Abenduaren 3a da , eta egun eguzkitsua dugu, eta milaka ideia darabilzkit buruan .Gatibuk atera duen disko berriaren bila noa eta ez daukat galtzeko denborarik.Gaur jai eguna eman digute komisarian disko azoka dela eta hortaz korrika batean Joan nintzen azokara.Nahiz eta korrika Joan atean sartzerakoan emakume lirain batek kristolako golpea eman dit ,ez dut ezertaz ezagutzen ala ere aurpegia ezagugarria egiten zait, agian parrandan ibilitako gau bate edo….bat batean bere kotxe beltzean igotzen da, hori bai kotxea bai alajaina!!Inoz ikusitako kotxerik politena pelikuletan ateratzen den tuning horietakoa!”Dirua izan beharko du emakume horrek “ pentsatu dut, baina pentsatu bezain pronto kotxea ziztu bizian Joan zen bilborako bidean, languna balitz izgarrizko isuna jarriko nioke ala ere gaur jai eguna dut eta ez dut honelako memelokerietan entrenituko.
Alajaina!! Bost minutu galdu ditut tontakeria honetan , azokara sartuko naiz!Sartzean izugarrizko jendetza dago hori bai anbientea!Denak korrika daude leku batetik bestera baina….. arinegi doaz… zer dela eta presa hau?zer dela eta azokatik ateratzeko premia hau ni etorri berria banaiz?
Liburuak irakurtzen hasi naiz lehengo postua, 3000 hiztegiz Beteta dago , baten premia dut baina ala ere ez dut denbora galdu behar , jada gatiburen disko gutxi geratuko baitira!!ala ere nire lagun baten postu bat ikusi dut , bera ere Fernando Morillo eta beste asko bezala idazlea dut eta bere liburu berria irakurtzeko eskatu dit.Nik pozik baietz esan diot nahiz eta arin aritu nintzen irakurtzen,Gatibuaren diska dela eta liburuak honela dio:
“Neskatoak barre algara egin zuen. Mutikoa bitartean begira-begira zegoen……….”Liburua ez zait oso interesgarria iruditu ala ere lagunarena denez erosi egin dut……
Eta bat batean ara non aurkitu nuen , 30 urteko gizon lirain eta nahiko sendoaren hildako gorputza, bertan lurrean…. Odolez Beteta trapu ziztrin bat bailitzan .Argi dago ez dutela eskuz hil, baizik eta arma baten bidez.Hau izan da jende guztia korrika ateratzearen arrazoia.Ala ere zenbait kuxkuxero oraindik bertatik dabiltza, nik jainko bat banintz bezala plaka atera eta jende guztiari atzera botatzeko agindua eman diet.Denek beldurrez atzera bota dira ,niri lana egiten utziz.
Agian hilketa hau argitzen badut ez naute berriz txantxetan hartuko! Agian berriro nire ohorea berrezkuratuko dut! Idea guzti hauek ez didate argi pentzatzen usten… ala ere badakit lehenik komisariara deitu behar dudala, eta hori egin dut , sakeleko telefonoa hartu eta komisariako teléfono zenbakia teklatu egin dut.Arin heldu dira hona pare bat minututan hemen zeuden , zeren ez nintzen lehena izan hilketaren berri emanez.Ala ere nik banekien kasua ez zidatela niri emango hortaz lana nire kontura jarraitzeko gizonari nortasun agiria kendu nion.Jada nire lana egina dago hor.
Abenduak 4,Komisariara Joan naiz goiz ordu estrak sartu naian eta inbestigazioa aurreratzeko , ala ere ez dut askorik lortu eta ondorioz etxera Joan behar izan naiz lan jardunaldi gogor baten ondoren, beno… ezer… egia esanda erregistro orden bat lortu dut Durangoko azokako bideo kamera guztiak ikusteko, banekienez nire nagusiak ez zidala emango bere firma faltsifikatu nuen .Egia ezaten ez dut erruduntzat artzen zeren eta daramatzadan 2 urtetan ez dut kasurik arigutu…
Luzatu gabe pizza bat afaldu dut arrapaladan azken aldi honetan presaka baitnabil eta hau da denbora ez galtzeko dudan aukerarik onena. Bideo kameraren gelara Joan naiz jada gaueko 12 ak dira eta ezin dut nire arimarekin, ala ere han nago kasua argitu nahian nire ohorea berrezkuratzeko.
Bi ordu eman ditut han eta azkenik hilketaren momentuarekin eman dut.Eta hura bai kointzidentzia! Azoka jo zidan emakumea dago nire begien aurrean hilketa burutzen?
Patua? sortea ote? Dakidan gauza bakarra da emakume hori zela hiltzailea, eta nolabait ezagun egiten zaidala….Egunak eman nituen kotxe tunning hori bilatu naian eta ez dudanez askorik aurreratzen lan guztia etxera eramatea erabaki du, baia bideo kamarako bideo, agian arazoetan sartu naiteke frogak etxera eramaten baititut, baina kasua argitzeko edozer egiteko prest nago!
Bideo ikusten eman ditut ordu hauek eta ara non nire ama sartzen da gelara bokata ekarriz, badakit denek pentsatuko duzuela independizatzeko garaia dela eta gauza horiek guztiak baina , gaur egun dagoen egoerarekin eta dudan diruarekin ezin dut.Amak bokata aurrean utzi dit hau ezenez:
-Aitor jan ezazu osoa, eta deskantzazatu pixka bat.
-Bai ama…lasai … beti berdin zabiltza!
-Baita zu ere kasu gogaikarri hori argitu naian! Ara!
-Zer gertatzen da ama?
-Begiratu izeko Felisa argazkian!Egia azokara etortzekoak izan dira eta!!
-Ze izeko?
-Zuk ez duzu ezagutzen oso txikia zinen berarekin oporretan Joan ginenean! Oso ondo konpotzne zineten biak osabaren aurka! HAU BAI KASUALIDADEA!! Osaba ere bideoan baitago!!
Ezin nuen sinetsi hildakoa nire osaba zen? Eta hiltzailea nire izeko? Hau ezin zait nire gertatzen ari! Amari helbidea eskatu diot eta korrika batean atera naiz etxetik .Amak ez du ezer ulertze baina heltzean esplikatuko niola zin egin diot,ateratzean bideoa piztuta zegoelaz ohartaratu naiz baina vuelta ematerakoan ama negarrez entzun dut… seguruenik bideo ikusi du.. atzera begiratuz malko bat erori zait… baina ala ere aurrera jarraitu dut.
Izekoren etxea oso urrun dagoelaz konturatu naiz eta jada egunak daramatzat lorik egin gabe, baina amaierararte helduko naizela zin egin diot nire buruari hortaz kotxea hartu eta bideari ekin diot.Heltzean ara non aurkitu dudan kotxe tuning baina sartzerakoan berandu zelaz oartaratu naiz… Bertan izeko lurrean aurkitu dut pastilla botila bat zuelarik eskuan.Pultzua hartu diot presaka eta nire susmoak argitu dizkit , bere buruaz beste egin du.Ala ere nota bat zuen alboan:
“Hau irakurtzen bazaudete jada hilda egongo naiz, nota labur honen bitartez hilketaren arrazoia aditzera eman nahi dut , baita nire errua baretu neurri batean.Duela 2 hilabete nire senarrak beste familia bat zuela kontatu zidaten hau da ni eta beste emakume bat.Ezin nuen sinetsi, ala ere egia zen….Hortaz ezin nuen horrekin bizi eta ez nuen bera bizitzerik nahi ezta. Nahi dudan gauza bakarra da beste familiari kontatzea ere…
Eskerrik asko…”
Azkenengo letrak txarrago eginda daude agian hiltzen ari zelako edo ala ere bat batean ez dut ospea ohorea eta horrelako txorakeriarik nahi , bizitzak duen hauskortasunaz konturatu bainaiz… neurri handi batean ere hobeago zen familien gauzak familien artean uztea…. Zer egin orain? Horrela utzi?Orduan notak zioenaz gogoratu naiz,” beste familiari aditzera eman” eta hori egin dut.
Kotxea hartu eta familiaren bila hazi nintzen… Irrati gaztea jarri eta erosi ez nuen gatiburen diska berriaren síngela zegoen jotzen…. Jada ez dit axola… orain nahi dudan gauza bakarra bizitza disfrutatzea da eta baita siesta bat botatzea, zren bizitza edozein momentutan amaitu daiteke abisatu gabe….Azkenean han noa ni … Aitor 20 urteko gazte bat familia bati berri latz bate ematera, ipuninaren hasierako aitor ez bezala hau askoz helduagoa bihurtuta….
Irratian jotzen :
“….Ta begixek itxitte
sentitzen dot barruen
itxaso bat kolpeka, bai
zelan dekoten
askatasun beharra
bizitzeko gogoa…..”
GUTUNA
ESKAERA GUTUNA:
Barrena zuzendaria
SGAE-ko zuzendaria
Barrena zuzendari jauna:
Orain dela urte gutxi batzuk hasi nintzen musikaren munduan eta lehen disko kaleratzera nindoanean konturatu nahiz nola mundu hau dirudien baino zailagoa dela,zeren eta copyrigth dezegoakia dela eta nire disko osoa internetetik airean dabilela esan didate , hortaz nire diru irabaziak ez dira izan beharko liratekeen modukoak zeren eta irabazi beharko nukeenaren ehuneko 40-a baino ez dut irabazten
Nik badakit askorentzat haibeste diru ordaintzea ez zaiela posible egiten eta ez dagoela haien eskuetan baina ni musikari bezala aurrera eraman behar dut nire bizitza, eta musika da nire bizitzan dudan diru iturri bakarra gaur egun .Hortaz zugana jotzen dut SGAEko zuzendaria zere neta badakit oso erraza dela musika internetetik bajatzea baina pentsatu behar duzue nola guk musikariok dirua irabazteko musika ona egin behar dugu gure burua aurrera eramateko , eta uste dut ez duela izan beharko lukeen beste ordainsari.
Beraz nire eskaera izango litzateke internetetik nire kanta gutxiago bajatzeko neurriak hartzea edota nire CD en presioa bajatzea nire ustetan horrela gehiago erosiko lituzketelako.
Hortaz ehiegi luzatu gabe eta nire eskaera kontutan hartuko duzuelakoan agurtzen zaitut.
Barrena zuzendaria
SGAE-ko zuzendaria
Barrena zuzendari jauna:
Orain dela urte gutxi batzuk hasi nintzen musikaren munduan eta lehen disko kaleratzera nindoanean konturatu nahiz nola mundu hau dirudien baino zailagoa dela,zeren eta copyrigth dezegoakia dela eta nire disko osoa internetetik airean dabilela esan didate , hortaz nire diru irabaziak ez dira izan beharko liratekeen modukoak zeren eta irabazi beharko nukeenaren ehuneko 40-a baino ez dut irabazten
Nik badakit askorentzat haibeste diru ordaintzea ez zaiela posible egiten eta ez dagoela haien eskuetan baina ni musikari bezala aurrera eraman behar dut nire bizitza, eta musika da nire bizitzan dudan diru iturri bakarra gaur egun .Hortaz zugana jotzen dut SGAEko zuzendaria zere neta badakit oso erraza dela musika internetetik bajatzea baina pentsatu behar duzue nola guk musikariok dirua irabazteko musika ona egin behar dugu gure burua aurrera eramateko , eta uste dut ez duela izan beharko lukeen beste ordainsari.
Beraz nire eskaera izango litzateke internetetik nire kanta gutxiago bajatzeko neurriak hartzea edota nire CD en presioa bajatzea nire ustetan horrela gehiago erosiko lituzketelako.
Hortaz ehiegi luzatu gabe eta nire eskaera kontutan hartuko duzuelakoan agurtzen zaitut.
gutuna
Gutun administratiboa:
Elkar argitaletxea
Antonio Ramon Jauna
Portuetxe 88 bis
20018 Donostia
Donostian, 2010. 2 .25
Elkar argitaletxeko zuzendari agurgarri hori:
Orain ez asko,nire klaseko ikasle guztiok ,elkar argitaletxeak eskaintzen zigun eskaintzaz liluraturik ,elkar argitaletxeari erosi genizkion euskera liburu sorta bat.Gutun honen bitartez adierazi nahi dizuegu erositako liburu sorta honek inprimatze errore batzuk dituela 230 orrialdetik aurrera eta hortaz klaseak ematean oso astuna egiten zaigu liburu hauek irakurtzea zeren eta ezin ditzakegu orrialde hauek irakurri.Hortaz gutun hau medio , gustatuko litzaiguke ondo inprimatuta dauden liburu batzuengatik aldatzea errorea duten luburu hauek.Esan beharra dut zuen argitaletxea Donostin dagoenez eta guk Urritxeko ikasleak gure ikastetxea hemen Zornotzan dugunez eskertzekoa izango litzateke liburu berri hauek zornotzatik hurbil dagoen liburu denda batera bidaltzea.
Hortaz gehiegi luzatu gabe eta nire gutunari jaramon egingo diozuelakoan agurtzen naiz.
Elkar argitaletxea
Antonio Ramon Jauna
Portuetxe 88 bis
20018 Donostia
Donostian, 2010. 2 .25
Elkar argitaletxeko zuzendari agurgarri hori:
Orain ez asko,nire klaseko ikasle guztiok ,elkar argitaletxeak eskaintzen zigun eskaintzaz liluraturik ,elkar argitaletxeari erosi genizkion euskera liburu sorta bat.Gutun honen bitartez adierazi nahi dizuegu erositako liburu sorta honek inprimatze errore batzuk dituela 230 orrialdetik aurrera eta hortaz klaseak ematean oso astuna egiten zaigu liburu hauek irakurtzea zeren eta ezin ditzakegu orrialde hauek irakurri.Hortaz gutun hau medio , gustatuko litzaiguke ondo inprimatuta dauden liburu batzuengatik aldatzea errorea duten luburu hauek.Esan beharra dut zuen argitaletxea Donostin dagoenez eta guk Urritxeko ikasleak gure ikastetxea hemen Zornotzan dugunez eskertzekoa izango litzateke liburu berri hauek zornotzatik hurbil dagoen liburu denda batera bidaltzea.
Hortaz gehiegi luzatu gabe eta nire gutunari jaramon egingo diozuelakoan agurtzen naiz.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)